Ook was ze `n tikkie onvoorspelbaar naar "vreemden"; als er iemand op bezoek kwam die te luidruchtig was, kon ze aanvallend reageren! Als je haar niet aanstond kon je het sowieso beter vergeten om haar te aaien.
Echter, naar haar baasje toe was ze loyaal tot in haar tenen!!
`k Zal de dag nooit vergeten toen ze op `n morgen mauwend voor m`n slaapkamerdeur stond, haar nagels in het hout zette en me al krabbelend en mauwend wakker maakte.
Ik opende de deur, keek naar haar en wist hoe laat het was; madam was bevallen! Zoekend in de ruimte naar haar geworpen kroost, bleef ze ongeduldig mauwen. Ze liep mauwend van me weg en ik volgde haar door de woonkamer, keuken om vervolgens achter haar aan de berging in te lopen, totdat ze stopte voor de grote kledingkast.
Daar, in een doos in de kast, lagen haar kleintjes! Mooi schoongelikt, gaaf en piepend naar hun moeder.
Trots ging ze erbij liggen en liet mij zonder problemen haar kroost aanraken, oppakken en bewonderen.
De manier waarop ze me had gewekt en naar haar nestje had geleid heeft me altijd ontroerd, deze eigenzinnige dame deelde met mij een oergevoel...het gelukzalige en trotse gevoel wanneer je mama bent geworden!
